The National Institute for Museums and Public Collections, with support from the Ministry of Culture and National Heritage, are pursuing The Project Museum Statistics. It is intended to become a comprehensive source of knowledge about the state of the Polish museum sector. This publication presents a collection of reports with analyses of data collected over the first three years of the project.
***NAKŁAD WYCZERPANY*** Vademecum zabezpieczenia obiektów sakralnych to książka w całości poświęcona zagadnieniom związanym z ochroną obiektów sakralnych przed przestępczością i pożarem. Opracowanie jest skierowane przede wszystkim do osób duchownych oraz osób zajmujących się bezpieczeństwem obiektów sakralnych. Książka jest tak skonstruowana, że można ją czytać wyrywkowo, zapoznając się z wybranymi, szczególnie interesującymi zagadnieniami. Całościowe potraktowanie tematyki ochrony zabytków sakralnych daje możliwość pełnego i obiektywnego spojrzenia na wszystkie związane z tym problemy. W publikacji poruszono min następujące zagadnienia: Przestępczość w obiektach sakralnych Istniejący stan zabezpieczenia obiektów sakralnych Zabezpieczenia obiektów sakralnych przed przestępczością Ochrona obiektów towarzyszących (domy parafialne, plebanie, kancelarie i inne) Pożar-największe niebezpieczeństwo dla obiektów sakralnych Działania prewncyjne Normy postępowania w sprawach sztuki kościelnej wydane przez Konferencje Episkopatu Polski
Metoda zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kulturowego polega na ocenie zagrożeń naszego zasobu dziedzictwa i podjęciu możliwie najbardziej efektywnych działań w celu ich zmniejszenia z wykorzystaniem dostępnych środków finansowych i innych zasobów. Pozwala ona na optymalne podejmowanie decyzji z zakresu prewencji konserwatorskiej i maksymalne wykorzystanie zasobów w działaniach na rzecz ochrony dziedzictwa przez nadanie priorytetu największym zagrożeniom. Staraniem Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów oraz Muzeum Narodowego w Krakowie powstało tłumaczenie na język polski podręcznika prezentującego metodę zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kultury opracowaną przez Kanadyjski Instutut Konserwacji (CCI), ICCROM i Holenderski Instytut Dziedzictwa Kultury (ICN). Podręcznik jest skierowany do wszystkich osób uczestniczących z procesie zarządzania zasobami dziedzictwa i ich ochroną. Zachęcamy do zapoznania się z Podręcznikiem, który jest dostępny do ściągnięcia w pliku Pdf w dwóch wersjach – wygodnej do przeglądania na ekranie komputera i dostosowanej do wydruku na drukarce. (Opcje drukowania: Dopasuj, Orientacja pozioma, Odbij wg krótkiej krawędzi, Drukowanie po obu stronach)
Oddajemy w Państwa ręce kolejne wydawnictwo z serii Ochrona Zbiorów, którego treść odbiega od schematu poradnika prezentowanego w poprzednich zeszytach z tej serii. Tym razem postanowiliśmy zaakcentować kwestie technologiczne. W pracy konserwatora niejednokrotnie zadajemy sobie pytania, jak coś zostało zrobione, jakich narzędzi używał wykonawca. Czasami stan zachowania obiektu pozwala rozwikłać tajniki konstrukcji, innym razem wnioskujemy per analogiam. Niekiedy musimy sięgać po nowoczesne metody badawcze i o ile odpowiedzą one na pytania jakościowo-ilościowe, o tyle informacji o tym, jak funkcjonował warsztat, jakich narzędzi używano i w jaki sposób przygotowywano materiały, pozostaje szukać w źródłach pisanych. Wiedza nie tylko zaspokaja naszą ciekawość. Dzięki niej możemy również stwierdzić, czy dane uszkodzenie ma związek z technologią, a jeśli tak, to jakie kroki należy podjąć, aby zapewnić obiektowi lepszą ochronę.
Niniejsze wydawnictwo zostało przygotowane przez konserwatorów dzieł sztuki z Muzeum Narodowego w Krakowie zgodnie z międzynarodowymi standardami, dobrymi praktykami w naszym i wielu innych muzeach, a przede wszystkim z wykorzystaniem wieloletnich osobistych doświadczeń w dziedzinie bezpiecznego obchodzenia się z obiektami muzealnymi. Chociaż ze względu na rodzaj opisywanej działalności broszura kierowana jest przede wszystkim do pracowników muzeów i instytucji kultury, to oczywiście przedstawione w niej zasady i zalecenia powinny być stosowane przez wszystkich, którzy dotykają dzieł sztuki i innych cennych obiektów. Najważniejsze, aby cały czas pamiętać, że każdy obiekt – bez względu na to, czy jest w magazynie, na ekspozycji, czy też jest jakkolwiek przemieszczany – może zawsze ulec uszkodzeniu, a naszym obowiązkiem jest minimalizować to ryzyko w każdej sytuacji.
"Skóra w obiektach muzealnych" to kolejny zeszyt z serii „Ochrona Zbiorów”, powstałej z inicjatywy Muzeum Narodowego w Krakowie przy wsparciu Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. Tym razem autorzy postanowili skoncentrować się na obiektach ze skóry i pergaminu. Jest to bardzo duża grupa zabytków, które łączy wszechstronny i powszechnie dostępny materiał, z jakiego je wykonano. Zabytki ze skóry można spotkać w niemal wszystkich rodzajach kolekcji muzealnych – od bibliotek do zbiorów etnograficznych. Są wśród nich zarówno obiekty pełniące funkcje dekoracyjne, jak i przedmioty codziennego użytku.