W tej zakładce przedstawione są publikacje wydane poza seriami wydawniczymi NIMOZ oraz wydawane we współpracy z innymi instytucjami...
W tej zakładce przedstawione są publikacje wydane poza seriami wydawniczymi NIMOZ oraz wydawane we współpracy z innymi instytucjami...
Niniejsza publikacja jest wynikiem konferencji „Badanie roli dziedzictwa kulturowego w budowaniu (narodowej) tożsamości w sytuacjach pokonfliktowych”, która odbyła się w dniach 10-12 września 2018 r. w Żydowskim Instytucie Historycznym im. Emanuela Ringelbluma w Warszawie i obejmuje trzy obszary refleksji: Rzecz o autentyzmie, czyli o istocie miejsc pamięci; Rzecz o potrzebie badawczej refleksji, czyli nauka w miejscach pamięci; Tożsamość i edukacja, czyli społeczeństwo po konflikcie. Problematyka szeroko rozumianej roli dziedzictwa kulturowego w sferze odbudowy tożsamości społeczeństw, państw i narodów w sytuacjach pokonfliktowych jest przedmiotem nieustannych refleksji oraz badań – zwłaszcza wtedy, gdy rozwijające się dynamicznie zbiorowości świadomie starają się znaleźć trwały fundament historii dla cywilizacyjnej modernizacji. Publikacja wpisuje się zatem w aktualny dyskurs dotyczący roli dziedzictwa kulturowego. *** The publication arises from the conference “Research on the role of cultural heritage in the building of (national) identity in post-conflict situations” which took place on 10–12 September 2018 at the Emanuel Ringelblum Jewish Historical Institute in Warsaw and the topics covered three areas of reflection: Authenticity – the essence of places of remembrance; The need for research reflection – scholarship in places of remembrance; Identity and education – society after the conflict. Issues related to broadly understood role of cultural heritage in rebuilding of identity in societies, states and nations in post-conflict situations constitutes a subject of continuing reflection and research – especially when dynamically developing communities are consciously looking for stable historical foundations for their modernisation efforts. Therefore, the publication is part of the current discourse on the role of the culture heritage.
Metoda zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kulturowego polega na ocenie zagrożeń naszego zasobu dziedzictwa i podjęciu możliwie najbardziej efektywnych działań w celu ich zmniejszenia z wykorzystaniem dostępnych środków finansowych i innych zasobów. Pozwala ona na optymalne podejmowanie decyzji z zakresu prewencji konserwatorskiej i maksymalne wykorzystanie zasobów w działaniach na rzecz ochrony dziedzictwa przez nadanie priorytetu największym zagrożeniom. Staraniem Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów oraz Muzeum Narodowego w Krakowie powstało tłumaczenie na język polski podręcznika prezentującego metodę zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kultury opracowaną przez Kanadyjski Instutut Konserwacji (CCI), ICCROM i Holenderski Instytut Dziedzictwa Kultury (ICN). Podręcznik jest skierowany do wszystkich osób uczestniczących z procesie zarządzania zasobami dziedzictwa i ich ochroną. Zachęcamy do zapoznania się z Podręcznikiem, który jest dostępny do ściągnięcia w pliku Pdf w dwóch wersjach – wygodnej do przeglądania na ekranie komputera i dostosowanej do wydruku na drukarce. (Opcje drukowania: Dopasuj, Orientacja pozioma, Odbij wg krótkiej krawędzi, Drukowanie po obu stronach)
Publikacja przedstawiająca działalność NIMOZ w latach 2011-13
Niniejsza publikacja powstałą w oparciu o materiały przygotowane przez pp. Monikę Drelę i Iwonę Gredkę na seminarium, które odbyło się w maju 2014 r. we Wrocławiu, a które dotyczyło praw autorskich w działalności muzeów. Temat praw autorskich w działalności muzeów wywołuje niemałe emocje i rodzi różnice interpretacyjne. Odnosi się to zarówno do działalności muzeów „na styku” z innymi osobami, czy podmiotami, jak również dotyczy samego „wnętrza” instytucji muzealnej. W tym swoistym krótkim kompendium Autorki artykułów dokonują przeglądu najważniejszych zagadnień i dzielą doświadczeniami własnymi, które mogą być o tyle przekonywające, że poza gruntowną znajomością przepisów prawa i literatury, to poparte także Ich praktycznym doświadczeniem prawniczym.
Muzea zmieniają się nieustannie, a my wraz z nimi. 2023 rok był dla nas rokiem intensywnej ewolucji (ale nie rewolucji), której celem było dostosowanie profilu działalności Instytutu do potrzeb i oczekiwań środowiska muzealnego w Polsce. Narodowy Instytut Muzeów, wcześniej funkcjonujący jako Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, powstał na bazie powołanego ponad trzydzieści lat temu Ośrodka Ochrony Zbiorów Publicznych, jednej z nielicznych na świecie instytucji wyspecjalizowanych w bezpieczeństwie zabytków, muzeów i ich zbiorów. W 2011 r. decyzją ministra kultury zakres działania Ośrodka został znacząco rozszerzony o zadania mające na celu wyznaczanie i upowszechnianie standardów w zakresie muzealnictwa. Zmiany wprowadzone w 2023 r. miały charakter porządkowy i praktyczny, polegający na uproszczeniu nazwy i uporządkowaniu zadań statutowych.
***NAKŁAD WYCZERPANY*** Vademecum zabezpieczenia obiektów sakralnych to książka w całości poświęcona zagadnieniom związanym z ochroną obiektów sakralnych przed przestępczością i pożarem. Opracowanie jest skierowane przede wszystkim do osób duchownych oraz osób zajmujących się bezpieczeństwem obiektów sakralnych. Książka jest tak skonstruowana, że można ją czytać wyrywkowo, zapoznając się z wybranymi, szczególnie interesującymi zagadnieniami. Całościowe potraktowanie tematyki ochrony zabytków sakralnych daje możliwość pełnego i obiektywnego spojrzenia na wszystkie związane z tym problemy. W publikacji poruszono min następujące zagadnienia: Przestępczość w obiektach sakralnych Istniejący stan zabezpieczenia obiektów sakralnych Zabezpieczenia obiektów sakralnych przed przestępczością Ochrona obiektów towarzyszących (domy parafialne, plebanie, kancelarie i inne) Pożar-największe niebezpieczeństwo dla obiektów sakralnych Działania prewncyjne Normy postępowania w sprawach sztuki kościelnej wydane przez Konferencje Episkopatu Polski