W ramach programu Digital Heritage dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w wysokości 303 160 zł otrzymał projekt DigiCONFLICT, którego beneficjentem było Stowarzyszenie Liber Pro Arte. Kierownikiem projektu była Pani Ewa Manikowska.
Projekt DigiCONFLICT na przykładzie trzech narodowych studiów przypadku (z Polski, Izraela i Szwecji) badał projekty digitalizacyjne prowadzone przez instytucje publiczne, które miały na celu włączenie dziedzictwa, historii i wspomnień obywateli i społeczności do kolekcji narodowych. W centrum uwagi znalazły się muzea, projekty z zakresu historii mówionej oraz digitalizacji zbiorów fotograficznych. Badania oparte były na wywiadach, analizie dokumentów strategicznych oraz samych projektów, a w centrum uwagi znalazło się pytanie o wpływ dziedzictwa cyfrowego na społeczności i instytucje publiczne oraz na ich wzajemne relacje. Po pierwsze, nasze badania pokazały, że instytucje bardzo często nie są w stanie dotrzymać kroku możliwościom technologicznym i nadal funkcjonują w kontekście zdefiniowanym w epoce przed-cyfrowej, który dopasowany jest do koncepcji "klasycznego" (analogowego) dziedzictwa. Dużym problemem są nawet tak zasadnicze kwestie, jak definicja dziedzictwa cyfrowego, właściwe określenie kwestii związanych z prawami autorskimi do niego oraz jego miejsca w długoterminowych politykach i strategiach zbierania i konserwacji dziedzictwa kulturowego. Po drugie, badania skoncentrowały się na kwestiach partycypacji: członkowie konsorcjum zidentyfikowali ważne problemy etyczne, prawne i strategiczne, które stoją na przeszkodzie w partycypacyjnym zarządzaniu dziedzictwem cyfrowym. Wyniki projektu mają charakter postulatywny - zawarte są w nich propozycje konkretnych rozwiązań legislacyjnych, dobrych praktyk i kodeksów etycznych. Rezultaty badań opublikowano / złożono do druku w renomowanych czasopismach i wydawnictwach międzynarodowych i krajowych oraz zaprezentowano na ważnych konferencjach międzynarodowych, uczestnicy projektu zapraszani byli w charakterze ekspertów przez organizacje międzynarodowe (np. UNESCO), stowarzyszenia, instytucje kultury. Najważniejsze wyniki projektu opublikowane zostały w trzech numerach specjalnych renomowanych czasopism o odziaływaniu międzynarodowym, które opracowane zostały we współpracy między konsorcjami. Numer specjalny Santander Art & Culture Law Review (2020/2) pt. Cultural Heritage and Technology poświęcony jest generalnym zagadnieniom dotyczącym definicji prawnych i zarządzania dziedzictwem cyfrowym. Złożony i przyjęty do druku numer specjalny Culture Unbound (2022), pt. Digital Heritage in Cultural Conflicts prezentuje studia przypadków ilustrujące zagadnienia znajdujące się w centrum analizy projektu: muzea narracyjne, dziedzictwo cyfrowe, digitalizacja fotografii, historia mówiona. Numer specjalny „Photography and Culture” (2021/ 4) pt. Photographic Digital Heritage in Cultural Conflicts poświęcony jest zagadnieniom digitalizacji fotografii. Wszystkie trzy, oprócz artykułów uczestników projektu zawierają artykuły zaproszonych autorów, które poszerzają kontekst geograficzny i problemowy określony w projekcie. Konsorcjum zorganizowało trzy konferencje międzynarodowe poświęcone trzem głównym zagadnieniom badanym w ramach projektu – muzeom, historii mówionej, fotografii. Adresowane do muzealników, stowarzyszeń, naukowców, studentów przygotowane zostały we współpracy z ważnymi instytucjami kultury: Nordic Museum w Sztokholmie, Europejskim Centrum Solidarności, English Heritage Trust. Stały się one ważnymi forami dyskusji i wymiany myśli dla badaczy, muzealników, działaczy społecznych, urzędników zajmujących się kwestiami zarządzania dziedzictwem i digitalizacji.