Procedura recenzji
- Wszystkie przedłożone do publikacji artykuły przechodzą przez procedurę preselekcji (ocenę kolegium redakcyjnego) pod kątem tematyki, wartości badawczej i jakości technicznej.
- Do recenzji zostają skierowane artykuły zaakaceptowane przez kolegium redakcyjne na etapie preselekcji.
- Prace recenzowane są przez dwóch niezależnych recenzentów. Intencją redakcji jest, by przynajmniej jeden z recenzentów wywodził się ze środowiska muzealnego. W procesie recenzji zastosowanie ma zasada tzw. podwójnie ślepej oceny, która powoduje, że autorzy i recenzenci nie znają swoich tożsamości (double blind review).
- Recenzja ma formę pisemną i kończy się sugestiami recenzenta dotyczącymi niezbędnych poprawek i uzupełnień oraz końcowym wnioskiem o dopuszczeniu artykułu do publikacji, dopuszczeniu do publikacji po poprawkach lub odrzuceniu go. Sekretarz redakcji informuje autorów o uwagach i sugestiach recenzentów w odpowiedniej formie.
- Autor po zapoznaniu się z treścią recenzji może podjąć decyzję o wprowadzeniu do artykułu sugerowanych przez recenzentów korekt i uzupełnień. Autor zobowiązany jest nanieść korekty i uzupełnienia w terminie wskazanym przez redakcję.
- Redakcja zastrzega sobie możliwość wprowadzenia do tekstu drobnych poprawek i skrótów.
- Artykuł poprawiony przez autora zostaje skierowany do opracowania językowego i ponownie przekazany autorowi do autoryzacji. Autor zobowiązany jest odesłać zautoryzowany tekst w ciągu trzech dni od daty jego otrzymania.
- Ostateczna decyzja co do publikacji artykułów należy do redaktora naczelnego i kolegium redakcyjnego „Muzealnictwa”.
- Redakcja nie zwraca prac, które nie zostały zakwalifikowane do druku.
- Redakcja umieszcza pełną listę recenzentów z każdego roku wydawniczego na stronie internetowej www.nim.gov.pl oraz w wersji drukowanej czasopisma.
„Ghostwriting” oraz „guest authorship”
Wszystkie wykryte przypadki nierzetelności naukowej w postaci plagiatów, praktyk „ghostwriting” oraz „guest authorship” będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.). Z „ghostwriting” mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji bez ujawnienia swojego udziału. Z „guest authorship” („honorary authorship”) mamy do czynienia wówczas, gdy udział autora był znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest autorem/współautorem publikacji.
Redakcja czasopisma weryfikuje wszystkie przysłane artykuły pod kątem ich oryginalności przy użyciu internetowego narzędzia do badania podobieństw w artykułach naukowych – system antyplagiatowy.